عنوان لاتین:
شاخه علمی:
مقاله اقتصاد
گرایش علمی:
انرژی
منتشرکننده:
بانک جامع اطلاعات پژوهشی صنعت گاز کشور
حمایت‌کننده:
شرکت ملی گاز ایران
زبان متن:
مقاله به زبان فارسی
سال تألیف:
۱۳۹۱
کلیدواژه‌ها:
مهندسی, تامین کالا, نصب و اجرا, راه اندازی, تامین مالی طرح
چکیده:
با توجه به شرایط بین المللی و محدود شدن سرمایه گذاری خارجی در پروژه های نفت و گاز سبب گردید که تأمین سرمایه برای اجرای طرح ها به عاملی تعیین کننده مبدل گردد، به طوری که این تنگنا توسعه میادین را تحت الشعاع خود قرار داده است، به منظور تشویق صاحبان سرمایه به سرمایه گذاری در پروژه های نفت و گاز، مقرر گردید واگذاری طرح ها از طریق مناقصه محدود و یا مذاکره به شرکت و یا شرکت های سرمایه گذاردر قالب یکپارچه و به شکل EPCCF انجام گردد، ولی قالب قرارداد ها در شرکت ملی نفت ایران به شکل EPCC تدوین شده است و برای چنین قراردادهایی مفاد و چارچوب متناسبی موجود نمی باشد، بدین منظور کار گروهی متشکل از ادارات حقوقی قراردادها مهندسی و ساختمان و سرمایه گذاری و توسعه در این شرکت تشکیل گردید تا با مطالعه متن قراردادهای EPCC و با رعایت منافع کارفرما نسبت به تدوین متن قراردادهای EPCCF اقدام نماید که با تشکیل جلسات با پیمانکار، متن پیشنهادی پس از بحث و اصلاح مورد توافق طرفین (کارفرما و پیمانکار برنده) قرار گرفت و براساس آن قرارداد EPCCF طرح مجتمع گاز و گاز مایع ۳۱۰۰ منعقد گردید، فرق اساسی قراردادهای EPCCF با EPCC در این است که پیمانکار مسئولیت توامان اجرا و تأمین سرمایه را دارد بنابراین تاخیر در اجرا طرح باعث میگردد که سود بیشتری نصیب پیمانکار گردد از طرف دیگر قرارداد را با مناقصه محدود و یا مذاکره برنده شده است و این گویای این مطلب می باشد که پیمانکار هم در اجرا و هم در سود تامین سرمایه بهره مند می شود. بدین لحاظ لازم است بازپرداخت سرمایه را با بهره برداری طرح گره زد تا از تاخیرات ناخواسته جلوگیری گردد و این موضوع باعث تغییراتی در مفاد قراردادهای EPCC می گردد تا بتوان حافظ منافع کارفرما بود.