مدل سازی مالی قراردادهای بیع متقابل در حوزه بالادست نفت و گاز (مورد مطالعه: قرارداد بیع متقابل میدان نفتی یاران شمالی)

عنوان لاتین:
Financial Modeling of Oil and Gas Up stream Buy Back Contracts (Case Study: Buy Back Contract of North YARAN)
شاخه علمی:
پایان‌نامه مدیریت
گرایش علمی:
مدیریت صنعتی
قالب اجرا:
پایان‌نامه غیرصنعتی
کارفرما:
پدیدآورنده:
امیر حسین تبیانیان
استاد راهنما:
محمد رضا تقی زاده یزدی
استاد مشاور:
رضا تهرانی
دانشگاه:
دانشگاه تهران
مقطع تحصیلی:
پایان‌نامه کارشناسی ارشد
سال دفاع:
۱۳۹۵
کلیدواژه‌ها:
قرارداد بیع متقابل, توسعه میادین نفت و گاز, بالادستی, نرخ بازگشت سرمایه گذاری, شرکت ملی نفت ایران
Buy back contract, developing oil and gas fields, up stream of oil and gas, rate of return on investment, NIOC
چکیده:
سازمان مدیریت و برنامه ریزی کشور در اوایل دهه ی ۱۳۷۰ با توجه به ضرورت توسعه ی میادین نفت و گاز و لزوم بهره برداری بیشتر از ذخایر کشور، به ویژه ذخایر کشف شده در منطقه ی پارس جنوبی، بیع متقابل را به عنوان ترم جاری قراردادهای نفتی مطرح کرد و زمینه را برای طراحی ساختار قراردادهای نفتی با شرایط پرداخت بیع متقابل فراهم نمود. بیع متقابل صورتی از قراردادهای خدماتی در حوزه ی نفت و گاز می باشد که طی آن یک شرکت پیمانکار عمومی نفتی اقدام به توسعه ی میدان نفتی می کند و پس از تحقق تولید اقتصادی میدان، بازپرداخت هزینه های صورت گرفته به پیمانکار از سوی شرکت ملی نفت از محل تولید محصولات همان میدان آغاز می شود. در این تیپ از قراردادها، هزینه های مختلفی برای پیمانکار در نظر گرفته شده و نرخ بازده ثابتی برای پیمانکار با توافق طرفین تعیین می شود. اما بررسی پروژه های صورت گرفته در بستر این قراردادها نشان داده است که میزان بازده برای طرفین قرارداد، یعنی شرکت ملی نفت و پیمانکار نفتی بستگی به متغیرهایی دارد که در این قراردادها وجود دارد و حتی میزان بازده برای پیمانکار نیز در عمل متغیر است. در این تحقیق قصد داریم با استفاده از این متغیرها به عنوان متغیرهای مسئله و به کارگیری یک مدل ریاضی، ضمن رعایت حقوق پیمانکار طبق قرارداد، نرخ بازگشت سرمایه را برای شرکت ملی نفت بیشینه کنیم.
Management and Planning Organization in early 1370 due to the necessity to develop oil and gas fields and the need for further exploitation of the resources of the country, especially in the area of South Pars reserves, raised buyback as the new model of petroleum contract. Buy back is a kind of service contracts in up stream of oil and gas, in which after developing the field by contractor, the repayments will be begun from the field’s products by NIOC. In this type of contract, various costs are considered for the contractor and his rate of return is fixed and set by mutual agreement. But the projects carried out in the context of these contracts has shown that the return for the parties, NIOC and oil contractor, depends on variables that are fixed in the contract, and even the rate of return for the contractor in practice is variable. In this study, we maximize the rate of return on investment for NIOC by using these variables in a mathematical model, while respecting the rights of the contractor under the contract.
پیوست: