عنوان لاتین:
شاخه علمی:
پایان‌نامه بیمه انرژی
گرایش علمی:
مدیریت مالی
قالب اجرا:
پایان‌نامه غیرصنعتی
کارفرما:
استاد راهنما:
عیوضلو، رضا
استاد مشاور:
صیادی حقیقی، محمد
دانشگاه:
تهران
مقطع تحصیلی:
پایان‌نامه کارشناسی ارشد
سال دفاع:
۱۳۹۶
کلیدواژه‌ها:
سرمایه گذاری خارجی، بیع متقابل، قراردادهای مشارکت در تولید
foreign investment, Buyback contracts, PSC contracts
چکیده:
کشور ایران در میانمدت به صد تا دویست میلیارد دلار سرمایهگذاری در صنعت نفت خود نیازمند میباشد. یکی از راههای ترغیب سرمایهگذاران خارجی به سرمایهگذاری در صنعت نفت کشور بهبود شرایط قراردادهای نفتی است. لذا برای بهبود شرایط قراردادهای نفتی، ارزیابی مالی این قراردادها و مقایسه آن ها با یکدیگر و نیز بررسی ریسکهای موجود در این قراردادها و مقایسه آن با یکدیگر لازم و ضروری به نظر میرسد. در این پژوهش، با استفاده از شبیهسازی مالی قراردادهای بیعمتقابل ایران، IPC و قراردادهای مشارکت در تولید و بدست آوردن ارزش فعلی خالص هر یک از این قراردادها در شرایط مختلف به مقایسه ریسک و بازده این قراردادها پرداخته شده است. برای مقایسه NPV قراردادها از آزمون آماری ناپارامتری ویلکاکسون استفاده شده است. همچنین ریسکهای قراردادها با استفاده از معیار حساسیت اندازهگیری شدهاند. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که NPV شرکت ملی نفت ایران در قراردادهای بیع متقابل و IPC تقریبا برابر با هم و بیش از قراردادهای مشارکت در تولید میباشد. همچنین شرکت ملی نفت در قرارداد مشارکت در تولید کمترین ریسک را متحمل میشود. از طرفی شرکتهای بینالمللی در قراردادهای مشارکت در تولید هم بازده بیشتری به دست میآوردند و هم ریسک کمتری را متحمل میشوند. در نهایت نیز چنین نتیجهگیری شده است که قراردادهای مشارکت در تولید هم برای شرکت ملی نفت و هم برای شرکتهای بینالمللی از جذابیت بیشتری برخوردار میباشند.
In the medium term, Iran needs one hundred to two billion dollars to invest in its oil industry. One of the ways of foreign investment for investing in the oil industry is to improve the contractual terms of the oil contracts. In order to improve the terms of the oil contracts, the financial evaluation of these contracts and their comparison with each other, as well as the evaluation of the risks in these contracts and their comparison with each other, is necessary. In this study, using financial simulation of Iran's Buyback contracts, the IPC and the PSC contracts, and obtaining the net present value of each of these contracts under different conditions, the risk and returns of these contracts were compared. Non-parametric Wilcoxon statistical test was used to compare NPV of contracts. Contractual risks are also measured using sensitivity index. The results of this study showed that the NPV of the National Iranian Oil Company in Buyback contracts and the IPC is almost equal and both are greater than the PSC contract, and that the National Iranian Oil Company's risk in contract psc is less than two other contracts. On the other hand, International oil companies gain more return in contracting psc and less risk they tolerate. Finally, it is concluded that PSC contracts are both more attractive for the NIOC and for IOCs.