عنوان لاتین:
شاخه علمی:
پایان‌نامه اقتصاد
گرایش علمی:
علوم اقتصادی
قالب اجرا:
پایان‌نامه غیرصنعتی
کارفرما:
استاد راهنما:
محمدحسین مهدوی عادلی
استاد مشاور:
محمدطاهر احمدی شادمهری
دانشگاه:
دانشگاه فردوسی
مقطع تحصیلی:
پایان‌نامه کارشناسی ارشد
سال دفاع:
۱۳۹۲
کلیدواژه‌ها:
درآمدهای نفتی, توزیع درآمد, ایران, ضریب جینی, درآمدها
چکیده:
عملکرد ضعیف اقتصادی در کشورهای دارای منابع غنی طبیعی که بعد از جنگ جهانی دوم مشاهده و به آن توجه شد، (نفرین منابع) نام گرفت. این پارادوکس و بررسی و توجیه آن، موضوع بسیاری از تحقیقات انجام گرفته در دو دهه‌ی اخیر بوده است. توزیع درآمد و ثروت از جمله مشکلاتی است که در کشورهای در حال توسعه بویژه در کشورهای صادر کننده نفت وجود دارد. این تحقیق به بررسی ارتباط میان درآمدهای نفتی و توزیع درآمد در ایران طی بازه زمانی ۱۳۸۹-۱۳۵۷ پرداخته و تلاش می‌کند علاوه بر تعیین نوع این ارتباط، رویکرد برنامه‌های توسعه کشور در سال‌های پس از انقلاب را نسبت به نحوه استفاده از درآمدهای نفتی به منظور کاهش نابرابری درآمدی تجزیه و تحلیل نماید. برای این منظور از پنج متغیر ضریب جینی، درآمد سرانه، مخارج دولت، درآمدهای نفتی و نرخ ثبت نام کنندگان در مراکز آموزش عالی استفاده شده است. جهت آزمون و بررسی رابطه بلندمدت متغیرهای مذکور روش ARDL به دلیل مزیت‌های موجود نسبت به دیگر روش‌ها مورد استفاده قرار گرفت. نتایج رگرسیون نشان می دهد که در بلند مدت متغیرهای درآمد سرانه، مخارج دولت و درآمدهای نفتی با ضریب جینی رابطه ی مثبت و متغیر نرخ ثبت نام کنندگان در مراکز آموزش عالی با ضریب جینی رابطه ی منفی دارد. همچنین عدم ارتباط بین سیاست های مندرج در برنامه های توسعه در خصوص کاهش نابرابری و نتایج عملی آن و عدم ارتباط بین افزایش درآمدهای نفتی در هر برنامه و کاهش میزان نابرابری از جمله نتایج این تحقیق است. در پایان پیشنهادات ذیل ارائه می شود: تأکید بر نقش آموزش. جهت‌دهی درآمدهای حاصل از فروش نفت به سرمایه‌گذاری‌های مولد. تأکید بر انضباط مالی دولت و تأکید بر سیاست های توزیع مجدد درآمد به عبارتی رد تئوری های تقدم رشد بر توزیع درآمد.