عنوان لاتین:
شاخه علمی:
پایان‌نامه اقتصاد
گرایش علمی:
انرژی
قالب اجرا:
پایان‌نامه غیرصنعتی
کارفرما:
استاد راهنما:
احمد سیفی
استاد مشاور:
مصطفی سلیمی فر
دانشگاه:
دانشگاه فردوسی
مقطع تحصیلی:
پایان‌نامه کارشناسی ارشد
سال دفاع:
۱۳۹۰
کلیدواژه‌ها:
انرژی, گاز Co2, تولید ناخالص داخلی, محیط زیست
چکیده:
امروزه تقریبا همه اقصاددانان، انرژی را یکی از عوامل اصلی تولید و رشد اقتصادی می‌دانند. افزایش مصرف انرژی از یک طرف باعث رشد اقتصادی و از طرف دیگر باعث افزایش انتشار CO2 که عامل اصلی گرم شدن کره زمین است می‌شود. بنابراین کاهش انتشار CO2 از طریق کاهش مصرف انرژی، روند رشد اقتصادی را هم کند خواهد کرد. در این تحقیق به دنبال پاسخ این سؤال هستیم که در ایران برای کاهش میزان مشخصی CO2 از طریق کاهش مصرف هر یک از حامل‌های عمده انرژی (برق، نفت و فرآورده‌های نفتی و گاز طبیعی) و همچنین کل حامل‌های انرژی، متغیر GDP چقدر کم خواهد شد؟ روش مورد استفاده برای تجزیه و تحلیل داده‌ها در این پژوهش، روش VAR و استفاده از توابع واکنش به ضربه می باشد. نتایج نشان می‌دهد که در صورت کاهش ۱ تنCO2 از طریق کاهش مصرف برق، نفت و فرآورده‌های آن و گاز طبیعی، تولید ناخالص داخلی به ترتیب ۳۰۰ هزار تومان،۱۲۰ هزار تومان و ۶۴ هزار تومان کاهش خواهد یافت. بر اساس نتایج تحقیق پیشنهاد می‌شود که در طراحی سیاست‌های کاهش انتشار CO2 علاوه بر ملاحظات فنی، تأثیرپذیری GDP از کاهش حامل‌های مختلف انرژی به عنوان یک عامل مهم در نظر گرفته شود.