در این پژوهش و بر اساس تحقیقات پیشین، منابع سازمان به سه نوع منابع فیزیکی، منابع انسانی و منابع سازمانی تقسیم بندی شده اند و هریک از نظر میزان استراتژیک یا مزیت زا بودن با هفت عامل ارزشمند بودن، منحصر به فرد بودن، تقلید ناپذیری، قابل استفاده بودن، بهره مندی از پشتیبانی سازمانی، پویایی داشتن و قابل یادگیری بودن مورد بررسی قرار گرفته اند. این تحقیق از نوع کاربردی پیمایشی بوده و در شرکت نفت و گاز پارس به عنوان مجری طرح های توسعه میدان گازی پارس جنوبی به انجام رسیده است. با مطالعه سیستم های قراردادی مورد استفاده در پروژه های جاری صنعت بهره برداری از منابع نفت و گاز، سه سیستم قرارداد بیع متقابل، مشارکت در سرمایه گذاری و فاینانس در آزمون یکسان بودن مزیت رقابتی انتخاب شده اند. با انجام آزمون مشخص گردید این سیستم ها دارای مزیت رقابتی یکسان نیستند. با استفاده از تکنیک های آماری استنباطی (آنالیز واریانس) مشخص گردید منابعی که در سازمان مورد بررسی به عنوان منابع استراتژیک شناخته می شوند در نحوه اجرای پروژه های اکتشاف و توسعه تحت هریک از سیستم های قراردادی مورد بحث موثر هستند.